Zen in De Vliet.

Zen in De Vliet

Ik las laatst een mooi verhaal, zo na het zwemmen op een bankje in de zon. De auteur was naar IJsland gevlogen om uit te zoeken waarom de eilandbewoners tot de gelukkigste mensen ter wereld behoren. Dit komt door de vele gemeentelijke zwembaden, zo leggen de IJslanders hem uit. Verwarmd door natuurlijke warmtebronnen, vormen de zwembaden een plek waar jong en oud samenkomen, bijna elke dag. Zij zwemmen de sores van zich af en versterken de hechte banden binnen deze kleine gemeenschap. (Zie hier het verhaal)

De Vliet is ook zo’n plek. Ik weet zeker dat veel mensen intens gelukkig kunnen worden na een bezoek aan dit zwembad. Het water is schoon en warm, en de zon schijnt er net iets feller en vaker. Zo lijkt het tenminste. Veel vaste bezoekers kennen elkaar; incidentele bezoekers zijn vaak verrast dat ze er zoveel mensen kennen.

De Vliet is over de jaren uitgegroeid tot een Leids instituut. Het verdient inmiddels ook wel een plek op de monumentenlijst. De badmeesters zijn de sleutel tot dit succes. Ze zijn verantwoordelijk voor de veiligheid van de bezoekers. Maar ze doen zoveel meer. Ze zijn gastheer/gastvrouw, kennen klanten bij naam, stralen gezag uit op drukke dagen en houden bad, tegels, hokjes en veld schoon (inclusief onkruid wieden). Je zou ze graag als collega hebben! Maar ze verdienen niet veel, waardoor het verloop soms hoog is.

Zo vertrekt Wouter binnenkort. Jaren was hij een bekende verschijning in De Vliet. Gastheer pur sang. Met gemak orde handhavend op de zeer drukke dagen. Altijd in een voor een praatje. Het is aan Wouter en al zijn collega’s te danken dat het elke dag weer thuiskomen is in De Vliet. Dus altijd even de badmeesters bedanken. Bedankt Wouter!

Arjen Boin